Bella gente del bel paese

Güzel ülkenin güzel insanları!

Bu güzelim ülkede hırs ve ihtiras nedir bilmeden, kendilerine verilen yaşam dilimini bir armağan olarak kabul edip paylaşarak, eğlenerek, hayatı daha hafife alarak, gülerek ve güldürerek yaşayan bu güzelim halkın yaşadıkları yüreğimi burkuyor.

İtalyanlar bize çok benzer ama bize benzemeyen yönleri de çoktur:

Birbirlerine çok bağlıdırlar, sevgi ve saygı esastır hayatlarında. Kimse eğitim, meslek ve ekonomik durumundan dolayı kendini üstün hissetmez, herkes herkese eşit davranır. Birbirlerinin arkasından kuyu kazmazlar, dillerinde böyle bir deyim yoktur.

Bizim toplumumuzda gittikçe artan sosyal ve ekonomik açığa, çifte standartlı tavırlara baktıkça da üzülüyorum. Neyin peşindeyiz, neden rahatlayamıyoruz, neden maddi arayışlar içine düşüp sevgi ve paylaşımın güzelliğini unutmaya başladık?

İstediğimiz kadar büyüyelim, göremeyeceğimiz kadar küçük bir şey getirebilir işte sonumuzu.

Lombardia bölgesinde yaşayan İtalyan arkadaşlarımla haberleşiyorum. Sürekli İtalyan hükümetinin web sitesinden bağlantılar, gazetelerinden haberler gönderip henüz ciddi bir tehdit altında değilken tedbirler almamı tembihliyorlar. Ben de satır aralarında onların ekmek almak için kuyrukta beklediğini veya benzer bir ayrıntıyı okuduğumda başlıyorum gözyaşı dökmeye.

Corona sözcüğü İtalyanca ‘taç’ demek ve bu güzel insanlar taçlandırılmak yerine maledetto (lanet) Corona virüsüne karşı mücadele içindeler!