Bize nereye gitmemiz gerektiğini söyleyin!
Kafalar karışık vallahi! Televizyonda bir profesör çıkıyor, mecbur olmadığınız sürece izinli olduğunuz günlerde dahi çıkmayın diyor, bayramı da içine alacak şekilde dokuz gün blok sokağa çıkma yasağı olması gerektiğini söylüyor. Mantıklı geliyor çünkü meclis kapalıyken açılan alışveriş merkezlerinin, pazar yerlerinin halini görünce bütün emeğimizin boşa gideceğini, başa saracağımızı düşünüyorum.
Yurdum insanının toplu iftarları ve bayram heyecanı beni endişelendiriyor. Bir bayramda da el öptürme ne olur, kapın çalmasın veya kapının çalmaması çok dayanılmaz geliyorsa sen çal ve “Ooo kimler gelmemiş diye aç”, kolonya ve diğer ikramları bu seferlik aile içinde yap ki bu iş daha çabuk bitsin!
Bir diğeri daha ılımlı konuşuyor, maske takarak ve sosyal mesafeyi koruyarak kısıtlı sürelerde çıkabileceğimizi söylüyor. Tedbirler alındığı sürece riskin azalacağı konusunda ikna ediyor. Riskin azalma oranını bilmiyoruz ama. Sağlık Bakanının okuduğu başarı öyküsünün ve kahramanlık destanının satır aralarında meslek ahlakı ile sıkıştırılmış ciddi uyarılar duyuyorum, yüzünde ve konuşmalarında endişe seziyorum.
Ve son olarak dün, 65 yaş üzerinde ve 20 yaş altında olanların boş yere evde tutulduklarını söylemeye getiren ifadeler duydum televizyonda iki doktordan. Maske ve sosyal mesafe tedbirleri ile normal hayata dönülmesi, başka sağlık sorunları nedeniyle hastanelere gitmekten korkulmaması yönünde telkinler geldi.
Biz bize olsak çıkıp görüşebilir, tedbiri elden bırakmayarak daha kaliteli bir yaşam sürebiliriz ama memleketimden insan manzaralarında gördüklerim beni en katı tedbirlerin uygulanması yönünde ikna ediyor her günün sonunda. Yoksa bir bu kadar daha oturacağız evde.
İtalyan karikatürist Francesco Tullio Altan, dün La Repubblica gazetesinde yayınlanan karikatüründe bu kafa karışıklığını, dizginleri ele vermişliğimizi şöyle anlatmış:
