Yorumların keçisi!
Çocukken yaylada kayalıkların tepesinde keçi gibi melediğimi, günah keçilerim yüzünden yapmış olduğum şeyleri, yeğenimin bana teyzelerin goat’u demesinden duyduğum gururu anlattığım ve kişiliğimin değişerek bir inatçı keçiye dönüştüğümü sezdiren blog yazılarımı derlediğim kitabım çıktı ve herkes keçileri kaçırdığımı gördü!
Ben yine kendi aramızda paylaşıp eğleneceğiz, yazılar kaybolmadan somutlaştı, annem çok mutlu olacak derken iş çığrından çıktı. Sosyal medyanın gücü karşısında ağzım açık kaldı. Şöhret bana göre bir şey değil kesinlikle, bir haftada yoruldum, gördüğüm ilgi karşısında utandım ama aynı zamanda herkesin ilgisi, sevgisi ve iltifatları ile çok şımardım.
Bir solukta okuduğunu söyleyenler, bitmesin diye azar azar okuyanlar, yüzünde bir gülümseme ve içinde umut belirdiğini dile getirenler, hepiniz şahane yorumlarla beni çok sevindirdiniz. Eski okul ve iş arkadaşlarımla yeniden saatlerce sohbet ettik, hepsi eşiyle dostuyla da paylaştı. Hepimiz birbirimizi özledik, aynı duygularda birleştik, benim yazmaya ve sizin de rahat rahat okumaya vaktiniz oldu. Çok mutluyum, böyle sıkıntılı bir süreçte aşı beklerken umut aşılamış olmaktan, yüreklere dokunmuş olmaktan.
Herkes devamını beklediğini söylüyor ama umarım corona faslı biter de benim vaktim kalmaz buna. Benim önereceğim başka kitaplar olur, merak etmeyin kitapsız kalmayız. Yeter ki çıkalım bu girdaptan sağ salim!
Bir kişiden gelen ama aldığım tüm yorumları sentezleyen, yorumların goat’u (greatest of all times) bir yorum ile bitiriyorum yazımı:
Müthiş, müthiş, bayıldımmm, böyle bir kitap yoktur evrende, hınzır, muzur, komik, öğretici, daha neler neler.. Çok iyi düşünmüşsün, çünkü sosyal medyada kayboluyor gibi geliyor, ben hala eski nesil olduğum için kitabı alıp koklamalıyım, sevmeliyim..
