Continuare a contare e calcolare

Saymaya ve hesaplamaya devam etmek!

Allah kimseyi bir yeni yetmenin diline düşürmesin, o yeni yetmeyi de eskiden dalga geçtiği her şeyi yaptırarak terbiye etmesin.

Nel passato (eskiden) yaz akşamlarında sahilde otururken annemle halamın kaç ev var diye sitedeki ışık yanan daireleri saymasına çok gülerdim. Bir önceki günle kıyaslamak için aradaki farkı hesapladıklarını duyduğum zaman ise gülmekten kumlara yatardım.

Adesso (şimdi) benim kafamda da sürekli sayılar dolaşıyor. En sevdiğim faaliyet olan uykuya kaç saatim kaldığını sayıyor, sabah uyanınca kaç saat uyuduğumu hesaplıyorum. Mutfağa geçince ilk olarak penceredeki bodur mandalina ağacımdaki mandalinaları sayıyorum, kaç tanesinin hâlâ yeşil kaldığını saptıyorum.

Sapıtıyorum herhalde diye geçiriyorum içimden, açılayım diye kahve hazırlarken kaç Nespresso kapsülümün kaldığını sayıyorum. Circa (yaklaşık) kaç gün sonra sipariş vermem gerektiğini hesaplıyorum. Bir önceki aya göre her gün bir kapsül daha fazla tükettiğimi, eskiden bir kapsül içince gece uykum kaçtığı halde şimdi günde üç veya dört kapsülün bana mısın demediğini dehşetle fark ediyorum. Sipariş sıklığımdaki ve döviz kurlarındaki artışı düşünüp bütçe hesabı yapıyorum.

Kahvemi alıp balkona çıktığımda narenciye ağaçlarında yoklama alıyorum, düşen greyfurtları ve limonları sayıyorum. Bir ağaca yuva yapan anne kuşun yavrularını bir önceki güne göre daha çok veya daha az ziyaret etmesinin nedenlerine kafa yoruyorum. Kaç gündür dışarı çıkmadığımı hesaplamam da genelde bu saatlerde oluyor. Birazdan dersler başladığında bu ossessivo (saplantılı) düşüncelerden kurtulacağıma sevinip ajandamı açıyorum ve o gün kaç ders aldığıma bakıyorum.

Dersler bitince bloga girip corona günlerinde kaç yazı yazdığıma, bozza (taslak) halinde bekleyen kaç yazım olduğuna bakıyorum. İtalyanca dil kitabımdan bloga aktarmam gereken kaç ders kaldığını sayıyor, bu iş için hedeflediğim bir yılın bitmesine kaç günümün kaldığını hesaplıyorum.

Cuma olunca hafta sonunun, pazartesi olunca da o haftanın bitmesini diliyor, sabırsızlıkla bu günlerin sonlanmasını bekliyorum. Belirsizlik çok zor, kaç günümüzün veya ayımızın kaldığını bilsek çok rahatlarız.

Neyse, şimdilik şubatın ilk haftası başlayacak kursuma odaklandım, gün sayıyorum.

Bir tek akşamları çevredeki apartmanlardaki ışık yanan daireleri saymıyorum, gerek yok, tüm dairelerde her akşam ışık var çünkü!

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir